Een dorp in de jungle

Het was een tijdje geleden dat ik vijftien patiënten binnen twee uur had gezien, maar het bleek ook hier nog mogelijk te zijn. Afgelopen donderdag ben ik met een helicopter naar een dorp in het laagland gevlogen, waar een Amerikaans zendingsgezin woont. Een van de gezinsleden was om medische redenen in Wamena en stelde toen wat vragen over patiënten in haar dorp. Al snel was toen het plan gemaakt dat ik met haar mee zou vliegen naar het dorp en daar de patiënten te zien. Het was geweldig dat Helivida, een zendings-helicopter-organisatie, daar plaats en tijd voor inruimde. Lees verder...

SumSen

Gisteren heeft Elco een nieuw team erbij gekregen. Hij verzamelt ze. Naast het Lentera-team, het Yakpesmi-team, het STTR-team en het Netaiken-team, heeft hij nu ook het SumSen team. Oftewel, in het Indonesisch: het tim Sumber Sendiri. Dat betekent: eigen bronnen. Lees verder...

"Trust God and we go"

Na een week een hond én een allergie rijker geweest te zijn, is de hond weer vertrokken en een paar dagen later de allergie ook. Dit alles gebeurde niet helemaal bewust. Fieke bedacht zelf dat de wereld buiten onze tuin mooier was (of iemand anders heeft dat voor Fieke bedacht). Hoe dan ook, Fieke was er vandoor en een week vol met zoektochten langs de straat en markten heeft helaas niets opgeleverd. Onze veestapel bestaat nu dus weer uit alleen kippen die nog geen eieren leggen, maar al wel steeds ‘kipper’ worden. Het piepen is al overgegaan in werkelijk getok. Lees verder...

Hoe nu verder?

Hoe nu verder? Die vraag hing boven tafel, afgelopen week tijdens de management team bijeenkomst van Lentera. De familie Vreugdenhil is vertrokken naar Canada om hulp te zoeken voor één van hun kinderen. Ze waren de spil in de organisatie. Als er niet gevlogen wordt, komt er geen geld in de laatje voor de werknemers en studenten. En nu blijkt ook nog dat er problemen zijn met de papieren en vergunningen voor het vliegtuig, zodat ook de andere piloten niet kunnen vliegen. Hoe nu verder? Lees verder...

Goede kerstdagen!

​

In Nederland is de kersttijd weer aangebroken met donkere dagen, lichtjes, kerststollen, zangavonden. Ook hier in Papoea gaat kerst zeker niet ongemerkt voorbij. We zien westerse invloeden, zoals kerstbomen en kerstlampjes, en horen dag en nacht kerstliederen. Verder kunnen we ervan mee genieten dat de vroegere varkensfeesten, waarbij altijd heel veel varkens geslacht en gegeten werden, zijn omgezet in een christelijke variant. Iedere kerk, organisatie, school, werkgever of wat dan ook, organiseert een eigen kerstfeest, waarbij er veel gegeten wordt. Lees verder...

Gevaarlijk blij

“Ik ben zo blij, zo blij,” zegt een opgetogen Papoea-vrouw, “het is gewoon gevaarlijk!” Iedereen is opgetogen bij de ceremonie van de overhandiging van een nieuwe Bijbel in de Hupla-taal. Het is een groot feest, veel toespraken en natuurlijk ook veel varkens die samen gegeten worden. Lees verder...

Rekenen: niveau eind groep 3

​

Uitslagen van een paar testen die deze week zijn gedaan op scholen: lezen zit op niveau van groep vijf in Nederland, rekenen eind groep drie. Deze week is Elco begonnen met een evaluatie van de scholen van Yakpesmi, samen met een lokaal team. De eerste school was een middelbare school in Wamena. De test geeft een indruk van het niveau.Lees verder...

Startperikelen

"Elco, help!" klonk het vorige week op het pad naast ons huis. Sinds vorige week is ons 'wagenpark' uitgebreid met een scooter. Heel handig als je dagelijks twee keer op en neer moet naar school voor Coen, als je eens wat verder weg wil van huis én als je twee kinderen tegelijk mee wilt nemen. Gelukkig hadden we onze rijbewijzen al geregeld. Elco heeft in het verleden al ervaring opgedaan, maar bij Wijnanda ontbrak het daar geheel aan. Maar er moest natuurlijk wel geprobeerd worden. Moed gevat, opgestapt en gassen maar. Lees verder...

• <<
• <
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• >
• >>