Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesië) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Rekenen: niveau eind groep 3

​

Uitslagen van een paar testen die deze week zijn gedaan op scholen: lezen zit op niveau van groep vijf in Nederland, rekenen eind groep drie. Deze week is Elco begonnen met een evaluatie van de scholen van Yakpesmi, samen met een lokaal team. De eerste school was een middelbare school in Wamena. De test geeft een indruk van het niveau. Optellen en lezen gaan nog wel, maar aftrekken en vermenigvuldigen heeft de helft nog niet onder de knie. Laat staan dat ze iets kunnen met de wiskundige functies die ze moeten leren op de middelbare school.

CONTOUREN

Volgende week gaat Elco een weekje 'de bush' in. Eerst naar een stad, Dekai, en vanaf daar lopen of met een ‘taxi’ naar wat kleinere dorpen, Samboka en Seradela. Daar gaat hij ook scholen bezoeken en testen, samen met mensen van Yakpesmi. Goed om zo de situatie in de dorpen te verkennen en te kijken wat er verbeterd kan worden. Ook leuk om een week met een paar van de mannen op stap te zijn en ze beter te leren kennen. Verder zijn er allerlei mensen die om advies vragen, Elco heeft zo'n beetje dagelijks een vergadering en langzaam worden de contouren van het werk helderder. Vorige week overlegd met de classis Bokondini van de GIDI, een grote lokale kerk hier die ons ons visum heeft gegeven. Ze willen daar gaan werken aan upgrading van predikanten en gemeenten, echt werk aan de basis van de gemeenten. Waarschijnlijk kan Elco meehelpen met het opleiden van lokale trainingsteams. Ook gaat Elco een bijbelcursus opzetten met en voor de staf van Lentera en vanaf februari een paar uur les geven in ondernemerschap in een christelijk trainingsprogramma.

 

De 'taxi' vanuit Bokondini wordt nog even volgeladen met 'buah merah' (rode vrucht); testen op de middelbare school in Wamena.

KIJKEN EN LUISTEREN 

Wijnanda’s agenda is nog een stuk leger en dat is in deze opbouwfase wel goed. De belangrijkste zorg is nu nog dat het met de kinderen goed gaat en dat het huis thuis wordt. Tussendoor bezoekt Wijnanda af en toe de Calvary kliniek (waar ze eerder gewerkt heeft) en maakt ze kennis met andere medische mensen en organisaties. Af en toe komen er patienten langs. Dat loopt goed, allerlei nuttige relaties worden zo opgebouwd. Op den duur rolt er wel een programma uit, de ideeën over het uitbreiden en professionaliseren van het medisch evacuatieteam en het trainen in dorpen worden steeds duidelijker. Echt hard aan de slag gaan zit er nog niet in, omdat het visum nog op zich laat wachten. Daar moet de synode van een kerk hier nog over besluiten. Je zal maar een synodepunt zijn. De synode vergadert deze week en volgende week, hopelijk weten we daarna meer. We zullen zien. Afwachten maar. Tot die tijd zijn er ook nog genoeg andere dingen te doen: gordijnen naaien, dingen haken om het huis op te leuken. Kinderbijbel Kijk en luister vertalen in het Indonesisch.

   

De bagage is aangekomen!

BAGAGE

Vorige week zaterdagavond kregen we ineens een telefoontje: kun je je ‘barang’ even op komen halen? Elco ging hard aan de slag om een auto te regelen om alle dozen in te kunnen laden, maar het telefoonnetwerk werkte niet mee. Even later stond er een meneer van de transporteur voor de deur: kom je snel mee, het moet wel weg want het staat allemaal buiten. Snel even naar de familie Brand gereden, onze Lentera-colega’s, die hadden het Lentera-truckje en daarna naar het kantoortje van de transporteur. Dat puilde inderdaad helemaal uit van onze dozen… Toen alles in huis was mochten de jongens nog een doos uitpakken – Lego en Duplo was de keus – en daarna snel naar bed. Deze week hebben we alles opgeruimd. Heerlijk om weer meer kleren en eigen beddengoed te hebben. We zijn er dankbaar voor: het is er allemaal snel gekomen, binnen twee weken en zonder douane-problemen. 

 

Coen in de rij voor de school; een ouderbijeenkomst op school. 

LEKKER SPELEN

De jongens spelen iedere dag keihard met alles wat meegekomen is. Coen gaat weer elke morgen naar school van 8-12. Hij gaat met groot plezier en we merken dat hij het Indonesisch steeds meer onder de knie krijgt. Het verstaan dan. Praten doet hij het nog niet echt. Al kwam hij gisteren thuis met een tekening van een unta, hij wist even het woord kameel niet. Dat gaan we nu natuurlijk wel krijgen, dat hij talen gaat mixen, maar dat komt vast wel goed.

Sam hobbelt hier thuis lekker rond, hij is steeds meer aan het wennen. Hij is vooral erg blij dat zijn Duplo er is, hij speelt er iedere dag mee. En lekker op zijn loopfiets buiten. De huishulp neemt vaak haar dochtertje, Lentina, van zes jaar mee. Ze kon dit jaar nog geen schoolgeld betalen, dus ze gaat nog niet naar school. Sam speelt vaak met haar en ze geniet minstens zo hard als Sam van het spelen met Duplo en met de houten treinbaan. We hebben haar nu een beetje geleerd om te puzzelen, maar dat vindt ze nog erg moeilijk. Bijzonder om te zien als je als klein kind die logica niet hebt aangeleerd dat je daarna het ook moeilijker aanleert.

 

Samuel speelt graag samen met Lentina als Coen naar school is. 

GEBED GEVRAAGD 

Pas kwam Ismaël, de man van onze hulp en een ouderling uit de kerk langs. Hij vertelde over de situatie van de kerk en dat hij zich zorgen maakt over de situatie in de kerk. Hij kwam vragen om gebed van mensen in Nederland. Er zijn veel zorgen. In de afgelegen dorpen zijn vaak veel kleine gemeentes en maar weinig predikanten en evangelisten. De laatste tijd zijn er een aantal overleden en een aantal zijn gestopt omdat ze de politiek zijn in gegaan. In de tussentijd zijn die gemeenten nog jong en komt het nieuwe, moderne leven in alle hevigheid op hen af nu er steeds meer wegen en landingsbanen worden aangelegd. Sommige dorpen, zoals Seradela en Burukmakot zijn al lange tijd een evangelisatiepost, maar er is nog maar een keer een kleine groep mensen gedoopt. In de steden, zoals Wamena en aan de kust zijn weer heel andere problemen. Grotestadsproblematiek zoals een losse seksuele moraal onder tieners en weinig toezicht van ouders die vaak in de dorpen wonen. Komende zondag wordt het Heilig Avondmaal in de gemeente ‘Eben Haezer’ in Wamena bediend. Laten we bidden voor een krachtige doorwerking van Gods Geest en toepassing van het werk van de Heere Jezus in de harten van de mensen om ons heen en voor onszelf. We hebben hetzelfde nodig.