Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Hoe nu verder?

Hoe nu verder? Die vraag hing boven tafel, afgelopen week tijdens de management team bijeenkomst van Lentera. De familie Vreugdenhil is vertrokken naar Canada om hulp te zoeken voor één van hun kinderen. Ze waren de spil in de organisatie. Als er niet gevlogen wordt, komt er geen geld in de laatje voor de werknemers en studenten. En nu blijkt ook nog dat er problemen zijn met de papieren en vergunningen voor het vliegtuig, zodat ook de andere piloten niet kunnen vliegen. Hoe nu verder?

GROEIEN

Ondanks dat het natuurlijk enorm jammer is dat de Vreugdenhils naar Canada moesten, heeft zo’n crisissituatie ook mooie kanten. Benny, de directeur van Lentera, zei: ik ben er niet voor opgeleid, maar moet nu wel de leiding nemen. En vervolgens doet hij het. In afhankelijkheid van God. Je ziet onze lokale collega’s gewoon groeien in hun rol. Ze zien er tegen op, maar pakken hun verantwoordelijkheid. Ze vragen om hulp en advies als dat moet, maar zien duidelijk wat hun rol is. Voor ons betekent het dat we ook wat meer taken binnen Lentera krijgen. Elco begeleid Benny momenteel vanaf de zijlijn in hoe hij leiding kan geven. Dan gaat het over praktische dingen zoals: hoe communiceer ik, hoe nemen we samen beslissingen en hoe leid ik een vergadering. Mooi is het om hem hierin te begeleiden en samen te praten over een goede aanpak. Verder is Elco druk bezig met de voorbereiding van zijn lessen op de theologische school en op de opleiding Engels van Netaiken, die komende weken beginnen.

TEGENVALLER

Voor Wijnanda bracht afgelopen week een forse tegenvaller. Haar werkvisum bleek al in december afgewezen. Gelukkig heeft ze nu een visum op Elco’s werkvisum, maar daar kan ze niet mee werken. Het is nog onduidelijk waarom het precies is afgewezen. Er zijn nog wel andere opties, dus daar gaan we nu mee verder. Maar een tegenvaller is het wel, omdat het nog langer gaat duren voordat Wijnanda haar taken echt op kan pakken.

VRIENDJES

“Coen, Sam, bisa main?” ‘s Middags staan er meestal een aantal jongetjes te roepen voor het hek. Coen kan intussen genoeg Indonesisch om zelf te gaan vertellen of de jongens al mogen komen spelen of dat ze nog even moeten wachten. Ze spelen met Coen en Samuel en worden echt al een beetje vriendjes. Ze doen meer dan alleen op de trampoline springen, ze komen ook voetballen of andere spelletjes doen. En onze nieuwe puppy, Fieke, is ook erg populair uiteraard.