Visastress

Twee weken terug werden we plots naar Sentani, de stad aan de kust van Papoea, geroepen. Om ons visum te verlengen, ook al was het al een paar dagen te laat. Twee weken later is ons visum nog steeds niet verlengd, zijn we weer terug in Wamena en wachten we af hoe het gaat aflopen.

Visumstress, dat hoort bij het leven in Indonesië. Leuk is anders, zeker als je zit te wachten om naar Nederland te gaan en als eerst je visum nog verlengd moet worden. Maar beproeving is goed, we leren er in ieder geval flexibiliteit van. Nog nooit hebben we last-minute zoveeel tickets geboekt en geannuleerd, plannen afgeblazen en weer nieuwe plannen gemaakt. Maandag vliegen we weer naar Sentani toe – een uur vliegen – en hopelijk kan nu binnen een week ons visum eindelijk verlengd worden. Dat is wel belangrijk, want anders kunnen we niet naar Nederland vertrekken en over een tijdje weer terug komen om ons werk weer op te pakken.