Lege landingsbaan
Na drie uur lopen door de hitte komen we aan. De landingsbaan ziet er niet naar uit dat er nog wel eens vliegtuigen landen: diepe geulen met water en gras wat tot je knieën komt. Links en rechts staan huisjes, maar mensen zien we niet. Sommige huizen zijn vervallen. Het beeld wat we krijgen van de al 30-jaar bestaande zendingspost Seradela is niet zo positief.
Als we het huis van de dominee gevonden hebben zoeken we eerst wat water op. Dat gaat er wel in. Lopen in het laagland van Papua is prachtig, maar ook wel erg warm. En dan hadden wij het nog makkelijk. De zak rijst van 25 kilo werd door een vrouw uit het dorp gedragen, die hem gewoon bij haar andere spullen in het draagnet deed.
We zijn een aantal dagen in Seradela. Om met de evangelisten te bespreken hoe het gaat en hoe het verder moet. Ook zijn de evangelisten uit het aangrenzende Korowai-gebied gekomen. Allerlei zaken komen langs: de school die al zeker drie jaar dicht is. Ja, de docenten komen wel eens: als er examens zijn. En wonder boven wonder slaagt iedereen. Terwijl de leerlingen waarschijnlijk nauwelijks kunnen lezen en schrijven. In augustus komen we terug met het onderwijs-team, en dan gaan we de leerlingen testen. Maar de resultaten kun je nu wel al raden. Maar vooral praten we over de problemen die zijn onstaan in het gebied sinds een aantal evangelisten is overleden. Men gelooft dat dit door hekserij komt. Daardoor zijn de evangelisten ook bang om in de omliggende dorpen te wonen: ze wonen nu allemaal bij de landingsbaan, en de oorspronkelijke bevolking is juist allemaal weer terug verhuisd naar hun oude dorpen in de jungle.
Intussen gaan de veranderingen snel. Een aantal jaar geleden is een weg aangelegd vanaf de dichtstbijzijnde stad, Dekai. Drie keer per week rijdt er een grote dumptruck tussen de stad en de laatste grote rivier voor Seradela waar de brug kapot is. Mensen kunnen gratis mee; ander vervoer is overigens nog niet mogelijk want de truck moet een paar keer tot zijn cabine door het water…. Deze weg zorgt voor veel verandering. De mensen gaan nu vaak een paar dagen naar de stad, blijven daar hangen of komen soms weer terug. De oude dorpsstructuren zijn er nog wel, maar worden diffuser. Veel mensen uit de dorpen wonen nu hier, dan daar. Dat is niet bevorderlijk voor de sociale controle, maar ook niet voor de schoolgang of de opbouw van een kerk. Intussen komt er wel van alles de dorpen binnen: andere kerken willen zich er vestigen. Na twee dagen praten zijn er een paar nieuwe mensen aangesteld en is afgesproken om weer opnieuw in de dorpen te gaan wonen. Een dapper besluit van de evangelisten. Laten we deze eenvoudige mannen op eenzame posten steunen in gebed.