Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Even terug

Inmiddels zitten bijna drie weken in Papua er weer op. Tijd om toch eens even een verslagje te doen. Drie weken zijn zo om, maar tegelijk leken ze ook weer lang omdat ze gevuld waren met zoveel verschillende dingen. Het was fijn om weer even ‘thuis’ te zijn en straks ook weer naar huis te kunnen.

Dat thuisgevoel is wel bijzonder. Ik kom in Wamena aan en direct voelt het als thuiskomen. Dat gevoel begint eigenlijk al bij het rommelige en hete verkeer in Jakarta. Tegelijk was het natuurlijk vreemd: alleen in de groot huis, ’s ochtends niet wakker worden van de kinderen – maar wel van de muziek van de buren. Want inmiddels is ‘ons’ huis in Wamena helemaal omringd door andere buren, die van muziek in de avond, nacht en ochtend houden. 

De afgelopen drie weken heb ik alle verschillende werkzaamheden in Wamena weer een duwtje kunnen geven. Ik keek uit naar een rustige periode, maar het was van ’s ochtends vroeg tot vaak ’s avonds laat gevuld. Prima natuurlijk, dat is dan weer het voordeel als je alleen bent: niemand heeft er last van als je af en toe lunch, diner of een halve nacht overslaat. Of even bij een van onze vrienden gaat eten of koffie drinken. Het helpt natuurlijk ook niet als er nog wat dagen quarantaine in een hotel in Jakarta af gaan. Gelukkig was dat voor mijn maar drie dagen – op de dag van vertrek werd het verlengd naar 10 dagen. 

Het is mooi om zo met een kort bezoek toch veel voor mensen te kunnen betekenen. Een bezoekje aan de weduwe van ds. Malchus en haar gelijk wat steunen door brood en benzine van haar te kopen. Een seminar over didactiek op de theologische school. Een serie vergaderingen met de hogeschool en basisschool waar ik nog in het bestuur zit. Twee dagen training voor de trainers in de dorpen. Vergaderingen met Lentera. Nog meer vergaderingen, nu met Yakpesmi. En dan ’s avonds laat een paar keer in week online vergaderingen en afspraken voor mijn werk op de VU in Amsterdam. Daarnaast natuurlijk alle regeldingen: visumverlenging, rijbewijs verlengen, papieren voor de motor regelen, rekening openen voor het nieuwe vliegbedrijf, etc. Maar het is allemaal gelukt, puji Tuhan zeggen we dan!

Een nieuw vliegbedrijf? Ja, daar zijn we hard aan bezig. We zijn erg verwonderd en dankbaar dat we heel snel het geld voor een nieuw – nou ja, bijna nieuw – vliegtuig bij elkaar hebben gekregen. Met dank aan het vertrouwen van een groep investeerders die graag met hun vermogen willen bijdragen aan het doen van mooie en goede dingen. Ik kon dus in Papua mooi verder met het helpen opzetten van het bedrijf en het bespreken van de opzet van de organisatie. Wordt vervolgd!