Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Selamat hari natal!

Goede kerst! Dat wenst iedereen ons toe dezer dagen. En het wordt uitbundig gevierd: prachtig opgedirkte kerstalletjes die de hele nacht het kerstrepertoire zingen. Grootse vieringen met iedere denkbare organisatie - ten koste van honderden varkens en kippen. Ondanks deze feestelijkheden maakt het eind van het jaar altijd een beetje weemoedig. In Nederland meer dan in Papua trouwens. Waarschijnlijk doordat we hier gewoon nog genoeg licht en zon hebben, terwijl in Nederland al het binnen zitten haast automatisch tot introspectie leidt. Toch is het goed om terug te kijken. Om zo zegeningen te tellen en gebedspunten te kunnen delen.

Afgelopen jaar was geen makkelijk jaar – een ‘uitdaging’ zoals dat in positief-psychologische termen heet. Het begin van het jaar was druk met werk en bezoek, waar we van genoten hebben overigens. Wijnanda kreeg een werkvisum, waardoor ze meer kon werken en het zelfs erg druk werd. Mooi natuurlijk, want daarvoor zijn hier, al is het wel goed om het een beetje behapbaar te houden. De tweede helft van het jaar stond in het teken van Wijnanda’s ongeluk en het herstel daarvan. Tussendoor ging het werk gewoon door overigens, hoewel Wijnanda’s werk sinds juni noodgedwongen op een laag pitje staat. (U heeft daar misschien ook wat van gemerkt – bijkomende dingen zoals nieuwsbrieven en regelmatige updates via deze blogs zijn wat blijven liggen in onze pogingen om de kern van ons werk en gezin draaiend te houden. Vandaar ook dat er nu geen decemberbrief is, maar wel een blog.)

Hierbij beseffen we heel goed dat anderen een veel zwaarder jaar achter de rug hebben. Vrienden van ons verloren hun dochter. Een nichtje van Wijnanda overleed. Jongelui hier in de dorpen overlijden door allerlei oorzaken. In het Nduga gebied hier vlakbij is momenteel een militaire operatie aan de gang als represaille voor een moordpartij op wegwerkers; de vrouwen en kinderen zijn de bossen ingevlucht en moeten kerst doorbrengen hoog in de natte bergen, zonder eten en drinken. 

Tussendoor liep het werk van Elco overigens gewoon door: lesgeven, wat trainingen – maar dan zoveel mogelijk gecombineerd met een tripje voor de jongens zodat het voor Wijnanda niet te zwaar zou zijn – management van Lentera, bestuur van de lokale onderwijsstichting YKW, en het pas gestarte Lentera Coffee. Gelukkig loopt dit goed, met uiteraard af en toe wat strubbelingen en frustraties – zoals dat bij echt werk hoort. We zijn hier tenslotte niet om te genieten van een gepolijste omgeving, maar proberen dingen te verbeteren, in gang te zetten, soms met wat duwen en trekken.

Het komend jaar hopen we daar gewoon mee verder te gaan, met nog meer een focus op training en overdracht. Wel zal het een beetje een ander jaar zijn. Zoals gepland zouden we in 2019 de zomermaanden in Nederland doorbrengen voor verlof. Dat verlof is iets vervroegd doordat we in juni een baby verwachten en omdat ons visum afloopt eind april en waarschijnlijk niet verlengd kan worden. Dus hopen we Deo volente 1 mei naar Dordrecht te komen en half augustus weer terug te gaan met een extra gezinslid en met een splinternieuw visum. 

Hartelijk dank voor uw steun en meeleven in het afgelopen jaar, op welke manier dan ook. Dat waarderen we zeer, ook al reageren we misschien niet altijd! We wensen u gezegende kerstdagen en een goed 2019.